ارس نامه: یادداشت/

مدارس غیر انتفاعی بنویسید؛ لیکن بخوانید مدارس انتفاعی!!! مدرسه ای که در آن از مجموع ۲۰ معلم ۱۸ نفر آن نیروی آزاد باشد که حق التدریسش به مبلغ ۴۰۰۰ تومان برای هر ساعت پرداخت شود و نیروی آزاد ناچارا" برای فرار از بیکاری و فراهم کردن موقعیت مشغولیت برای خود، به ماهی زیر ۲۰۰ هزار تومان تن در دهد، چه بازدهی خواهد داشت؟!! مدرسه ای که در آن ساعات درس برای جشن تولد گرفتن دانش آموز برای معلم و جشن تولد گرفتن معلم برای 
دانش آموز سپری گردد، چه بهره وری علمی و تربیتی می تواند داشته باشد؟!!
ارس نامه پیامی از سوی یک دبیر بازنشسته در گلایه از یک مدرسه غیر انتفاعی دریافت نموده است که جهت اصلاح پاره ای از نوشته ها، آن را به ارسال کننده برگشت داده و در روزهای آتی عینا" آن را منتشر خواهد نمود. 
جالب است که مدرسه غیردولتی از نام معلمان سرشناس برای جذب دانش آموز در چند سال اول استفاده می کند ولیکن چون معلم سرشناس که تجربه ای ۳۰ و چند ساله در تدریس یک درس خاص دارد هیچ گاه همچون نیروی آزاد تن به تدریس ساعتی ۴۰۰۰ تومان نمی دهد، کنار گذاسته می شود. چرا؟!! چون پول بیشتری به جیب زنند… کیفیت آموزش و تربیت هم تنها عناصری که برای موسسان مدارس غیردولتی مهم نیست… سئوال این است که چرا آموزش و کیفیت آن مهم نیست؟ چرا بار آمدن دانش آموزان بی سواد مدنظر نیست؟ آموزش و پروش پول محور با دیدگاه بدست آوردن سود بیشتر همانا و تربیت دانش آموزان بی نظم و بی سواد همانا!
اولیای دانش آموزان هم در واقع نمی دانند که هدفشان از ثبت نام فرزندانشان در غیرانتفاعی ها چیست؟ هدف آموزش و پرورش بهتر است؟ مدرسه ای که دو معلم رسمی و کارکشته ندارد چطور می تواند فرزندانتان را موفق کند؟!!
گویا معاونت آموزشی آموزش و پرورش اهر نظارت خوب بر روی کیفیت آموزش در مدارس غیردولتی ندارد و آسیبی که نیروی آزاد بر روی آموزش می گذارد، مدنظر نیست!
معلم را هیبتی باید باشد که گاه آن هیبت باعث آموزش شود. حتی در سطح دانشگاه نیز مدرسی بیشتر توفیق علمی دارد که سابقه تدریس داشته باشد. مدرسی که از آموزش و پرورش به دانشگاه ارتقاء یافته بیشتر از سایرین "استاد واقعی" است. چرا که درس کلاس داری آموخته و اداره کلاس را بهتر می فهمد. معلمی که کلاس داری ندارد و آموزش تدریس ندیده و صرفا" مدرک تحصیلی او سبب روانه شدنش به تدریس می گردد و سراسر ساعات تدریس به شوخی و مزاح می گذرد هیچ گاه بهره وری بلند مدت نخواهد داشت. درسی که در کلاس درس یاد گیری نگردد با صدها کلاس جبرانی و خصوصی نمی تواند مرمت شود. همان می شود که مدرسه غیر انتفاعی به "مدرسه غیرامتحانی" تبدیل شود.
با آینده دانش آموزان بازی نکنیم!