ارس نامه/ یادداشت:

به گزارش ارس نامه؛ "مهدی شنابی" نوشت:

جوی پر تلاطم در بین هیئآت حسینی بخصوص در بین هیئت های "شاه حسین گویان" شکل گرفته که روز به روز هم بر این تلاطم و جوشش پفکی اضافه می گردد. متاسفانه طبل ها به حرص هیئت فلان محله بزرگ تر می شود و پول های بیشتری برای مداح و رجزگو جهت تقابل با هیئت دیگر خرج، حیف و میل می گردد. پول هایی که مردم با هزار صدق دل نذر می کنند و به هیئت می دهند خرج خرید دستگاهای صوتی پیشرفته تر و باندهای بزرگ و پرصداتر می شود.
رقابتی که شکل گرفته مطلقا محتوایی و در راستای انتقال پیام های عاشورا و عبرت های کربلا نیست بلکه ظاهرسازی های مسمومی است که هر سال بر آن اضافه می شود و گریبان عزاداری ها را می گیرد. 
تلاش و تقلا برای داشتن صف های طولانی با نفرات بیشتر در "هیئت های شاه حسین گو" نوعی حرص و ولع در جوانان ایجاد کرده و این که شعار "ما بهتریم و دسته ی ما بهترین است" به طرز عجیبی عزاداری های مذکور را از اهداف عزاداری واقعی دور نموده است.
جوانی که به هیئت می رود بعد از سال های مدید حتی در جزئی ترین وقایع تاریخ اسلام اسلام اطلاعاتی ندارد و هدف از عزاداری، سینه زنی، شاه حسین گویی و ماتم برای حسین (ع) را نمی داند… همه این ها آسیب هایی است که از تلاش هیآت برای رقابت ظاهری پا گرفته و به رفته رفته زیاد می شود.
به نظر نگارنده؛ صرف حضور در دستجات حسینی و هیئات شاه حسین گویان برای جوانان بدون اتصال به دستیابی برای فراگیری وقایع ضروری تاریخ اسلام، هدف از قیام حسین علیه السلام و اطلاع از وظایف ذاتی یک عزادار واقعی در اقتصای زمانی خود روندی بی فایده و خالی از هر گونه نفع شخصی و اجتماعی است. تغییراتی را که رقابت های ظاهری در دین ما و نگرش جوانان ایجاد کرده است به خودی خود یک هجمه ی اساسی در فرهنگ اسلامی و اصیل ما بشمار می رود.
اینکه بر طبل های خالی بکوبیم و جز صداهای ناهنجار تولیدات معنوی در هیئآت نداشته باشیم، در خسرانیم!