ارس نامه/یادداشت

مرتضی حاجی احمدی نوشت: 

هوا که تاریک می شد ویدئوی پیچیده در پارچه را یواشکی ازمحل کرایه گرفته با ترس و لرز و پلیس بازی و با موتور سیکلت بینِ راننده و ترک سوار می آوردیم خانه. با هفت هشت فیلم. پلیسی، خانوادگی، هندی، جنگی،بزن بزن و …

بگذریم که از فیلم سوم به بعد معمولاً خواب بر بیداری غلبه می کرد. نوستالژی  بیشتر بچه های دهه شصت.

 ویدئویی که امروز کسی سراغش نمی رود اگر دیروز  قدغن نبود ما فیلم را با خانواده می دیدیم و میان آن هفت و هشت، یک +۱۸ جا نمی شد.

بنازم به مسئولان تقنینی و فرهنگی که هنوز سر در برف دارند.
سستی قوانین، قبح شکست آن را از بین برده است.
ماهواره قدغن است اما بیشتر مردم ماهواره دارند. رسانه ملی برنامه های ماهواره را -لابد ندیده- نقد می کند !
توئیتر ممنوع است اما حتی آقای حدادعادل هم که از اصولگرایان آک بند است و چند دوره نماینده و رئیس مجلس و یکی از مسئولان همین قوانین، مدام توئیت می کند.
رئیس جمهور توئیت می کند.توئیت های منتسب به رهبری تکذیب نمی شود.
و مع الاسف توئیتر هنوز ممنوع است.
هشتگ دشمن ترند اول می شود و ما دست خودمان را می بندیم.
بستن دروازه، چاره حمله فرهنگی نیست.
قلب و قلم می طلبد.
توئیتر زندانی است اما توئیت آزاد
کارهای بیهوده را تمام کنیم.
از آزادسازی (رسمی) همین توئیتر، آغاز کنیم.
از صفات مومنان است که از کارهای بیهوده و لغو اجتناب می کنند.
الذین هم عن اللغو معرضون   مومنون/۳